Kimi insanlar güçlü ve makam sahipleri karşısında şekilden şekille girerler.

Çıkarları ve menfaatleri uğruna el etek öperler.
Neden...
Değer mi yârini olmayan bir hayata.
Değer mi kesilmiş biletin saatini bilmediğin bir Ömür’e.
Garantisi olmayan dünyalık çıkarlara.
Bunlar doğan güneşe göre şekil alırlar, adamına göre davranırlar.
Misal güçlü zengin ve makam sahibi otoriter gözüken kişilere itiraz etmezler, edemezler.
Yanlışta olsa eşlik ederle yalanda olsa doğrusun derler.
Güç sahibine dünyalık çıkarları uğruna dur yanlış yapıyorsun demez, diyemezler.
Beklentisi olanlar itiraz edemez.
Yanlış yaptıklarını görseler bilseler bile, tüm gücünü saygınlığını makam ve paradan aldıklarını para ve makam ellerinden alındığında o güç sahiplerinden geriye hiçbir şey kalmayacağını bildikleri halde, onlara boyun eğen uşaklık, kölelik, yalakalık, soytarılık eden insanlar o kadar çok olmaya başladı.
Bunlar topaç gibi ne tarafa vursanız o tarafa dönerler.
Etrafımızda kendimizde bildiğimiz bazı insanlar var.
Gücün, makamın, paranın önünde esir olan, köle olan bu insanlar acınacak durumdalar.
Gücün ve varlığın tek sahibini unutan bunlar.
Yezitlerin yanında duran bunlar.
Şunu yazın bir kenara Hiç kimse hiçbir şeyin sahibi değil.
Oysa herkese her şey emanet.
Makam, Para pul, şan şöhret, güç kuvvet, beden bile emanet.
Doğduğun da konan ismi bile emanet adın sonrada olur.
Öldüğünde adın cenaze olur.
Öldüğünde çok kıymet verdiğin ipekten gömleğin kefenin olur.
Cenaze can bedenden çıktığında, iki beyaz bez parçası arasında geçer aslında hayat.
Gelirken nasıl üzerinde olmayan dünyalıklar var idi öldüğünde dünyalıkların yanında olmayacak.
Yaşarken koşturduğun el, etek öptüğün dünyalıkların hepsi emanetti kalacak.
Bunun için makam uğruna atığınız taklalar, servet uğruna aldattığınız insanlar hani neredeler.
Geçici dünya nimetlerine kul, köle olmayın.
Kulluğunuz taklanız secdedeniz ibadetleriniz sizleri var eden ve var iken yok edecek tekrar diriltecek olan Allah’a olsun
Doğarsın kundağa, ölürsün kefene sararlar.
Hiç kimse hiçbir şeyin sahibi değil aslında.
Herkes emanetçi, herkes kiracı bu dünyada, kalıcı değil.
Neden kiracı olduğun bu dünyaya bu kadar değer verirsin ey insanoğlu.
Kralda olsan, sultanda olsan, Cumhurbaşkanı da olsan, başbakanda olsan, seçilmiş başkan, vekilde olsan, paşa da olsan ölünce er kişi niyetine gömülürsün.
Kabirlere bakmaz mısın, düşünüp ibret almaz mısın, yatanlara sormaz mısın?
Velhasıl hiç kimse iyi kötü, güzel çirkin, güçlü güçsüz, fakir zengin.
Bir varmış, bir yokmuş hayat.
Kimse kimseye boyun eğmesin, kendinden üstün görmesin.
Ebedîyi hayatta değeri olmayan dünyalıklar için kimse kimseye köle olmasın.
Bırakın makam uğruna renkten renge girmeyin.
Taklacı olup emredersin demeyin.
Yarını olmayan insanoğlu Güç bende deyip firavunlaşanlara kul köle olmayın.
Sermaye bende deyip Yahudileşenlere dik durun.
İlim bilgi bende deyip şeytanlaşanlara saygı duymayın.
Şu birkaç günlük hayatta öleceğiz sonuçta.
Ha bir gün önce ha bir gün sonra.
Para, mal, mülk, çocuklar, statü, makam, mevki hepsi Allah’ın biz kullarına emanetidir unutmayın.