Bayramlar aynı ne ayı ne günü değişmiş fakat değişen asırlar içinde yaşadığımız nesiller değişik. Aile arasından dışarı çıkılmayan hatta bayram nedir önemini bile bilmeyen bir nesil. Ne onlar anlamış  bayramı, bayramın anlam ve önemini ne de biz anlatmışız. Yeni nesiller ot bizlerde kalıntıları gibi olmuşuz.
   Senede iki defa bir araya geldiğimiz bu iki bayramın önemi sanki yok gibi kayıp olmuş  bir araya gelmeler. Kurban bayramı et, ramazan bayramı şeker olmuş.
   Halbuki Allah indinde müslümanın dört bayramının olduğu bunlardan ikisi küçük günlük ve haftalık yılda iki defada bizleri bir araya getirip hal hatır sorup helallik verip aldığımız Ramazan ve Kurban bayramı.
   Ramazan Bayramı yılda bir defa nefsi frenleyip açlığın susuzluğun yoksulluğun, çaresizlerin kötülüklerden arınmanın yollarının arandığı nefsin sadece aç kalması için değil bütün azalar ile oruç tutturup bir ayın sonunda da bir araya gelmektir. İçerisi hep ibret ve gerçek belgelerle dolu dur.
   Kurban Bayramı ise İbrahim as ömrünün hep imtihanla geçtiğini ve imtihanın en büyüğü olan yavrusunu kurban etmek üzere yola çıkarak alemi yaratan Allahın her zorluğun bir kolaylığı olduğunu göstermek için bir koç göndererek yavrusunu ona bağışlayarak bir koçun boğazlanmasıdır.
   Beş vakit namaz cami cemaatinin birbirlerini günlük görerek hal hatır almaları cuma ise kalabalık bir toplumun  günlük namaza gelemeyenlerin haftada bir araya gelip birbirleri ile buluşmalarını temsil eder. Yani müslümanın birbirlerinden haberdar olmalarıdır. Ya değilse camiye küs gibi gelip hiç konuşmadan ayrılmak. Kurbanı kesip etini dolaba doldurmak değildir gaye islamdan hükümlerinin yaşanması olmayanların kimsesizlerin hatırlanması, gelemeyenlere gidilmesi ziyaretlerin yapılarak insanların birbirinden haberdar olmasıdır.
   Bayramlar hatırlanma birliklerin pekiştirilmesi daha güçlü ve toplu olunma halidir. Hani bizde bir ata sözü var el “öpmekle dudak pis olmaz”. Zamanımızda büyük küçüğü bilmez küçük büyüğü saymaz olmuş. . Nerde o eski bayramlar demenin hiç bir anlamı yok. Önce kendimiz nefsimizle, neslimizi yaşayalım m ki sonra başkaları ile yaşayalım. Kurban değil et bayramı olmuş. Derin dondurucular hazır ucuza  kurban kesmeler fakir ülkelere göndermek bizim ülkemizde yirmi lira ise fakir ülkelere beş lira göndermekle bu iş bitiyormuş. O zaman o ülkeye buradaki bedeli gönder ki dört beş aile faydalandın. Dinimiz en yüce en ali olan sevgisi alemi cihanı kaplayan Allahın kendi yarattığı insanlardan, yaratıklardan biri olup, “ Habibin seni alemlere rahmet olarak gönderdim. Sen olmasaydın bu alemi yaratmazdım “diye övgü ile bahsettiği peygamberin ümmetleriyiz. Hele bayramlar eskimeyen kıyâmete kadar devam edecek olan günlerden eskiyen yok olan adımızın ya iyi ya da çirkefle anılacak olanları yine biz insanlarız. İnşallah bayramlar bayram olur adet be ananelerimi hep devam eder sağlıcakla kalın.