Allah cc Kuranda: 1. İnsan (henüz) anılır bir şey değilken (yaratılmamışken) üzerinden uzunca bir zaman geçti.(1)
(1) İnsan cinsi evrenin yaratılışından çok sonra yaratılmıştır. Evrenin yaratılışından insanın var edilişine kadar uzun bir süre geçmiştir. Bu zaman diliminde insan cinsi henüz yoktur, adı sanı geçmemekte ve anılmamaktadır. Âyet-i kerimede, kuvvetle muhtemel ki bu gerçeğe işaret edilmektedir.
2. Şüphesiz biz insanı, karışım hâlindeki az bir sudan (meniden) yarattık ve onu imtihan edeceğiz. Bu sebeple onu işitir ve görür kıldık.
3. Şüphesiz biz onu (ömür boyu yürüyeceği) yola koyduk. O bu yolu ya şükrederek ya da nankörlük ederek kat eder.
İnsan yaratılışında bu ana içinde yaşadığı zaman içinde hiç durmadan çalışır, didinir durur, biriktirir toplar, yapar bir araya getirir, bazen sapıtır zaman kazandıklarından zarar eder bazen de hep üstünü ekler kar eder gözü doymayan nefsi arzuları için çeşitli yollara girer bazen dur demez nefsine nefsi onu sürükler bataklık deryasına çırpınır durur dünya malı için.
Şatafatlı villalar yaptırır içini bin bir güzelli içinde döşer görüntü vermekten gösterişten zevk alır. Dünya nimetleri için nefsi onu o kadarı ileri götürür ki hatta bazen inkara gider tanımaz yaratanı. Bilen kendi bulan kendisine.
Halbuki Allahüteala insanı yaratılış gayesini ve gücünü açık olarak izah etmiştir. Evvelimiz ilk insan adem as bir çamur ve kurutulmuş boş bir şekil daha sonra yaratanın verdiği ruh ve can bizler ise bir zerre su ne kadar günah işlersek işleyelim ne kadar isyan edersek edelim sonumuz onadır.
Öyle ise insan! yaptığın şatafatlı sarayların yediğin çeşitli rızıkları senin vücuduna ne kadar ihtiyacın varsa Allah indinde bu nimetlerin birde Şükrü zikri ve teşekkürü olmalıdır olacaktır da.
Allah cc öyle buyuruyor biz insanı yarattık onu türlü nimetlere gark ettik. Mutlaka ki hesap günü hesaba çekilip imtihandan geçeceğiz.
Arifin içi iman aşkı ile dolu olup kendisini en zengin sanırken bizlerin dünya içindeki ziynet eşyaları ve amelsiz vücudun ne kıymeti vardır ki. Allah cc Kuran’da öyle buyurmuyor mu? Bütün nimetleri servetleri önünüze serdik evlatlar mallar mülkler verdik sizleri bunlarla da imtihan edeceğiz. İmtihan günü hep yakın olur kimler gelip geçmediği bu mekândan Habil imanlı kabil günahkâr olarak. Harun peygamber olarak Karun kafir olarak Nemrut ve firavun inkar ederek gittiler kimlere servetleri fayda verdi ki.
Gönül servetin dolu olsun
Allah indinde infak ederek sana verilen emaneti hayırlı yerlerde kullanmak. Rabbe hayırlı kul olarak yaşamak ne güzeldir
İnsan! Mevlud okunurken bir mısra geçer : Zâtıma mir'ât edindim zâtını
Bile yazdım adım ile adını .O yazılan beraberce yazmaya gayret eder
Hepimiz Allahın sevgili habibine” sen olmasaydın bu alemi yaratmazdım” diyen yüce yaratıcının iltifattına layık olmak için insan ömrünü ibadet ve itaatle gayret içinde niye olmaz ki.
Evladlarımıza arsalar bağlar bahçeler, adalar parseller gayri menkuller edinmek için çalıştıktan onlara cami yolu göstermedi isek İslamı anlatmadı isek içi boş olan bir dünya cehennemin yolundan başka neler verdik. Bizler mahiyetimizden sorumlu değil miyiz? Bu gün ecdatlarımıza küfürler edilip hayırla yad edilmiyorsa sebepler başkaları mı? Bizler rabbe el açıp yalvarır ister dua ederken ey Allahım faydasız maldan sana sığınırız demiyor muyuz?
Ya kalbimiz bir değil ya da elimizin açılış şekli yanlış. Kalpler mutmain değil, kalplerimiz kapkara içi faiz dışı haramla dolmuş. Almış bizi bizden haramlar dalmışız mal mülk sevdasına oysa ki Hz. Süleyman bilindiği gibi bütün mahlukatın dilinden anlar onlarla hal bahis ederdi bir gün bizim uğursuz dediğiniz köy evlerinde çelenlerin (Çatı)başında gördüğümüz zaman kovalar yada buralardan gitsin diye yuvalarını bozduğumuz baykuşla konuşur ve ey baykuş sen neden buğday ve buna benzer taneler yemesin dedi.
Baykuş Hz. Adem o tanelerden yediği için cennetten kovuldu bende o yüzden onları yemem.
Peki neden su içmesin Nuh as. kavmi suda helak oldu, o yüzden su içmem
Peki neden yuvaların viranelerde boş yerler sahipsiz yerler ben kimsenin hanesine konmamda ondan .
Peki neden evlerin üzerinden uçarken ötersin.
Derim ki bu dünyanın malı dünyada kalır hevesler boşunadır, kendine gel ey insanoğlu derim dedi.
İşte insan şu kısacık ömründe nelerle uğraşır nelere dalar neleri kazanacağım diye ahiretini unutursun. Şunu bilesin ki biriktirdiğin malın mülkün mirasın sahipleri unutur seni. Zor olur hesabın. Rabbinden hayırlısını iste. Oyalanma boşuna bir gün viran olur.” Mal sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi malda yalan mülkde yalan var birazda sen oyalan”
Rabbim sağlıklı ömürler kuluna yakışan kulluklar versin. Sağlıcakla kalın.